Maand: februari 2021

Zoals te verwachten heb ik diverse reacties ontvangen, zowel via het reactieformulier als per mail. Bedankt daarvoor! Het onderwerp roept zo veel emoties op dat ik nog even op drie reacties wil ingaan.

Wilfried stuurde een hele lange brief van mevrouw Ketelaar aan Arie Slob (de brief staat in zijn geheel in de reactiekolom). Ik ben het natuurlijk met mevrouw Ketelaars eens dat voor jongeren, net als voor ouderen overigens, dit een heel moeilijke periode is. Iedereen heeft het op zijn eigen manier moeilijk. Ik ben ook het met haar eens dat we ons zorgen moeten maken om de jongeren. Maar ook zij rept weer over een verloren generatie wat ik overdreven vind. Alsof ze de rest van hun leven met ernstige psychische klachten met een bijstandsuitkering thuis zouden zitten. Dat een hele generatie verloren zal gaan en jammerlijk zal verzanden in een identiteitscrisis, dat geloof ik niet. Een hoofdstuk leren omgaan met tegenslagen zou ik dit jaar willen noemen.

Tevens schrijft ze “En natuurlijk moet er aandacht zijn voor onderwijs in taal en rekenen”. Dan bekruipt me het angstige gevoel dat taal en rekenen slechts bijvakken zijn. Ik heb in mijn werkzame leven veel HBO-studenten begeleid bij hun stages. Bij het beoordelen van hun werkstukken, verslagen en scripties heb ik me groen en geel geërgerd aan de niet aflatende hoeveelheid spelfouten die ik dan maar ging verbeteren. Het resultaat van taal als “bijvak”. Mw Ketelaar schrijft over een Nationaal Programma Onderwijs en over het begin van een nieuwe onderwijswerkelijkheid. Ik vrees dat dat betekent een onderwijsvernieuwing. De meeste onderwijsvernieuwingen hebben weinig goeds gebracht. Ik stam zelf nog uit de pre-Mammoet tijd. De Mammoetwet was mijns inziens de eerste naoorlogse devaluatie van het onderwijs. Maar daar ging mijn blog niet over.

Van mijn dochter ontving ik een kritische mail waarin zij o.a. scheef dat ik met mijn leeftijd wijs genoeg moet zijn om alles in een breed perspectief te plaatsen met compassie naar jongeren. Juist mijn levenswijsheid zegt me dat ook die jongeren deze moeilijke tijd te boven zullen komen. Zodra we gevaccineerd zijn zal de samenleving weer heel snel op stoom komen. De eerste festivals zijn al uitverkocht!!! Alhoewel niet alles meer hetzelfde zal worden denk ik. Onderwijsachterstanden zullen weer ingehaald worden. Misschien met een jaartje langer.  Zittenblijvers zijn van alle tijden, van een jaar langer op school wordt je niet slechter.

Vrijdag stond deze foto van een feestje in het park in de krant. De jongeren maken op mij niet de indruk zwaar depressief te zijn.

Ik wil dit zware onderwerp graag luchtig afsluiten met een suggestie van Patricia:

Op naar Mars

Deze week landde de Marsrover op Mars. Na een reis van 7 maanden was het zo ver en konden we live meekijken met de aankomst op de rode planeet.

Ik heb me inmiddels opgegeven om over een jaar of 15 met een bemande reis naar Mars mee te gaan. Lijkt me reuze spannend. Sinds Major Tom van David Bowie droom ik daar al van. Al liep het met Major Tom niet zo goed af.

Audiospeler

Maar inmiddels zijn we 25 jaar verder, en dan nog eens 15 jaar. Dan zal de technologie inmiddels zo ver zijn dat de heenreis probleemloos zal zijn. Een retour zit er niet in denk ik. Maar dat geeft niet want de meeste mannen overlijden toch zo rond hun 85ste. Dan kan ik nog net een paar jaar rond kijken en wat leuke experimenten doen. Dan kan ik mijn chemische opleiding nog een keer gebruiken. Ik blijf dan trouw mijn blog op zondag versturen zodat jullie op de hoogte blijven van mijn ervaringen. Weliswaar met 10 minuten vertraging, want zo lang duurt het voordat mijn mail de aarde bereikt.

 

Vooraf:  Ik schreef deze blog afgelopen maandag. Daarna, de rest van de week, kwam er nog een stortvloed van meningen en noodkreten over het onderwerp van vandaag via tv en kranten over ons heen. Ik vermoed dat niet alle lezers mijn mening zullen delen. Ik sta open voor reacties. Graag via de reactiepagina onderaan zodat iedereen mee kan lezen.

Iedere dag is er wel een talkshow, een radioprogramma of een krantenartikel over “de jongeren” die het zo vreselijk moeilijk hebben. Ze kunnen niet naar school, ze kunnen niet feesten, ze zijn eenzaam etc. Een verloren generatie hoor ik al. Een heel jaar onderwijs verloren, dat komt nooit meer goed. Of, ze verliezen hun identiteit!? Een hele generatie dreigt in een burn-out te vervallen. Ben ik erg ongevoelig als ik dit allemaal een beetje overdreven vind?

Over welke jongeren gaat het eigenlijk? Groep 7 en 8 van de basisschool? Pubers op het voortgezet onderwijs? HBO en WO-studenten? Of allemaal?

Studenten die alleen op een studentenkamertje zitten en alleen zijn, kunnen toch gewoon tijdelijk weer naar papa en mama gaan. Daar hebben ze gezelschap en het onderwijs is toch online.

Vóór corona werd er ook al een burn-out epidemie voorspeld omdat de jongeren alle eisen die aan hen werden gesteld, alle verplichtingen waaraan ze moesten voldoen, niet meer aankonden. De sociale media, sportverenigingen, feesten, studie, daten, bijbaantjes, studentenvereniging, noem maar op. Het werd te veel. Nu is er een soort sabbatical aan de gang om die druk eventjes weg te kunnen laten vloeien en nu dreigt er een ramp omdat al die dingen die er waren, er nu niet meer zijn. Een flow van burn-out naar burn-out dus eigenlijk.

Hoe moeilijk is moeilijk? Ik denk dat mensen met bijvoorbeeld een kledingwinkel of kappers of mensen met een café of restaurant het moeilijk hebben. Heel erg moeilijk zelfs. Die zien hun levenswerk inclusief hun spaargeld inclusief hun pensioen in rook opgaan. Dat is pas moeilijk.

Ik weet het, ik heb makkelijk praten hier in mijn mooie huis aan de rand van het bos. Ik weet het, als ik over vroeger ga praten, klink ik als een ouwe lul. Maar toch wil ik een vergelijking maken. Toen ik begin 20 was, moest ik na enkele jaren uitstel in militaire dienst. Anderhalf jaar van mijn maatschappelijke carrière weg? Nee dus. Gewoon de draad weer oppakken en verder gaan. Het is met mij ook goed gekomen. En die militaire dienst van anderhalf jaar was ook niet altijd even makkelijk. Misschien is het niet volledig vergelijkbaar, maar het gaat me te ver om te denken dat een hele generatie in een verschrikkelijke put dreigt te vallen waar ze nooit meer uit kunnen klimmen. Verloren, geen toekomst meer. Dat zou trouwens erg vervelend zijn want dit is de generatie die mij moet gaan verzorgen als ik echt oud en versleten ben.

Ik begrijp echt wel dat veel mensen het moeilijk hebben deze tijd en niet alleen jongeren. Maar in plaats van zeuren, stel ik voor dat ze een nieuwe hobby gaan zoeken, net als ik. De tijd van sigarenbandjes verzamelen is wel voorbij, maar er zijn tegenwoordig vast andere leuke hobby’s. Ik heb me sinds kort gestort op het maken en bewerken van filmpjes. Filmpjes van Marleen die aan het tekenen of schilderen is. Die zet ik dan vervolgens op haar website. Ik begon met 2 smartphones te filmen. Eén gericht op het werkstuk en één gericht op het palet. Als je die twee films tot één film monteert, moet de synchronisatie perfect zijn. Dat was bij het eerste experiment niet het geval. Bij de tweede film al zeker 80% geslaagd. De eerst volgende moet 100% goed zijn. Dit is meteen een mooi moment om de nieuwe website van Marleen te promoten. Zelf is ze daar te bescheiden voor.

Marleen aan het werk

Een lege agenda kan ook leuk zijn.

Sinds ik mijn werkzame leven aan de wilgen heb gehangen, geniet ik iedere dag van een lege agenda. Kennen jullie die reclamespot van de Staatsloterij nog?

Zo kijk ik minstens één keer per dag in onze digitale agenda. Mijn afspraken staan er in paars, die van Marleen in geel. Ik open dan de agenda en dan zie ik dat er niets in paars staat. Heerlijk. Later op de dag kijk ik dan nog maar eens een keer. Weer niets. Er staat natuurlijk wel eens wat in, bijvoorbeeld tennissen. Maar dat is dan een leuke afspraak. Dus, leer genieten van minder afspraken!

De verkiezingen komen in rap tempo dichterbij. Dat is zo belangrijk, daar moet ik natuurlijk aandacht aan besteden. Hier en daar vindt al de eerste verkiezingsretoriek plaats. Zo was er een interessant presentatie van een nieuwe partij, de GVD (Gerrie Voor Democratie). Wat zo interessant is aan deze partij, is dat hij geleid wordt door Gerrie Beaudet, de broer van Thierry.

Ik dacht altijd dat die Thierry Beaudet allerlei cijfers en andere gegevens verdraaide en dat hij loog over corona, het klimaat, racisme, homofobie en dat soort dingen. Maar nu ik zijn broer heb gehoord, begrijp ik dat het anders is. Thierry is niet zo slecht als ik dacht. Hij berijpt de dingen niet goed en daarom zegt hij vaak domme dingen.

Gerrie legt uit waardoor zijn broer af en toe dingen zegt die gewoon niet waar zijn, leugens dus. Hij gaf enkele voorbeelden:

Het werd me pas echt duidelijk waarom Thierry vaak dingen zegt die voor de luisteraar onwaar zijn, maar voor Thierry geheel logisch lijken, toen Gerrie een voorval uit hun jeugd vertelde.

Ik ben blij voor Thierry dat in een nieuw kabinet de wet “passende arbeid” weer zal verdwijnen of in iedere geval zal worden aangepast. Daardoor zullen de sociale werkplaatsen weer terug ingevoerd worden en kan Thierry toch nog op een geschikt plekje terecht komen.

Bobbie

Bij de komende verkiezingen hebben we keus uit maar liefst 37 partijen. Dat wordt hard studeren. Het CDA heeft in ieder geval één troef in handen: Hugo de Jonge onze coronaminister. Hij is van een coronacrisis zo in een vaccinatiechaos gerold. De vaccinatiechaos heeft veel weg van een verhaal uit Kuifje. Enkele personages in de Kuifje boeken hebben veel weg van personages in het vaccinatieboek.

In de Kuifje boeken hebben we o.a. Jansen en Janssen. Twee slome en buitengewoon onhandige detectives. Ze trekken hun zwempak aan als ze een fata morgana in de woestijn zien en duiken erin. In ons coronaboek hebben we De Gouw en De Gouww. “Twee weken later beginnen met vaccineren maakt helemaal geen verschil” zei hij eind december. Een goede vaccinatiestrategie was zijn fata morgana.

Kapitein Haddock, duizend bommen en granaten, vindt dat het niet goed gaat en vooral te traag. Hij is in het vaccinatieboek het parlement. Van debat naar debat.

Professor Triphonius Zonnebloem, viroloog, epidemioloog etc. wordt in het vaccinatieboek vertegenwoordigd door Jaap van Dissel en het OMT

Dan is er natuurlijk nog Kuifje,  de handige snelle journalist.

In het vaccinatieboek zijn dat onze eigen media. die o.a. uitzochten waar we nu eigenlijk staan met de vaccinaties. In de krant van donderdag stond de tussenstand van het aantal toegediende coronavaccins per 100 inwoners per land:

• Israël: 64,41
• Verenigd Koninkrijk: 18,68
• Verenigde Staten: 12,45
• De EU (gemiddeld): 3,85
• Nederland: 2,42

Als laatste is er nog Bobbie.

Bobbie  weet het even niet meer en loopt hijgend achter iedereen aan en krijgt af en toe een kluif om zich koest te houden. In ons vaccinatieboek is dat Hugo de Jonge. Hij bedoelt het allemaal heel goed en hij doet ongetwijfeld erg zijn best, maar we staan toch maar

                                                      op   2,42

 

 

De 90+’ers zijn aan de beurt voor de langverwachte vaccinatie. Of dat de juiste volgorde is, wordt momenteel van diverse kanten betwist. Maar daarover straks meer.

Eén van onze moeders is 90+. Namelijk de moeder van Marleen, die is bijna 95 jaar oud. En op zijn zachts gezegd tamelijk kwetsbaar. De eerste priklocatie in de buurt is in Breda. Vanuit Roosendaal vinden we dat toch wel ver weg. De reis er naar toe, mogelijk wachten, niet fijn. Donderdag deze foto in de krant:

Een rij hoogbejaarden begeleid door hun zoon of dochter die lang moeten wachten, buiten in de regen. Gelukkig hadden wij nog geen afspraak gemaakt. Echter, niet naar Breda gaan, betekent wachten op de huisarts. Maar de huisartsen hebben nog geen vaccin en hebben ook nog geen idee wanneer ze vaccins zullen krijgen. Afwegen dus, óf lang wachten maar je weet niet hoe lang, óf toch maar naar Breda. Inmiddels heeft ook mijn moeder (87) zo’n uitnodiging gekregen.

Ik kan me voorstellen dat ze geen priklocatie in Wouwse Plantage zullen openen om met dat diep gekoelde Pfizer vaccin te gaan vaccineren. Maar Roosendaal of Bergen op Zoom zijn toch groot genoeg om daar een locatie te openen.

Audiospeler

En hoera, hoera. Inmiddels, ik had mijn verhaal al klaar, is er een priklocatie in Bergen op Zoom geopend

Dus niet naar Breda met de oudjes, maar naar Bergen op Zoom. Ook niet deze week met sneeuw en strenge vorst, want dan is vaccineren misschien niet eens meer nodig als ze een uur buiten moeten wachten.

In de krant stond een paginagroot interview met het hoofd van de intensive care van het Amsterdam UMC, Armand Girbes. Hij is boos. Hij vindt het oneerlijk dat corona steeds voorrang krijgt. Ik begrijp zijn zorgen. Hij vergelijkt de Covid-zorg met een koekoeksjong. Die gaat in een nest zitten en gooit alle andere vogeltjes eruit.  Maar onder de boom liggen de vogellijkjes. De vogellijkjes zijn dan de mensen wier operatie is uitgesteld of de  mensen die nog niet weten dat ze kanker hebben

Maar hoe weeg je de belangen van al die groepen tegen elkaar af? Ouderen die overlijden, mensen die niet oud zijn maar wel levensjaren verliezen omdat ze nu niet geholpen kunnen worden aan een andere aandoening dan corona, jongeren die kennelijk allemaal een burn-out gaan krijgen, kinderen die niet naar school kunnen etc. Dat is het dilemma waar Hugo de Jonge en het kabinet mee worstelen. Kan je die zaken wel tegen elkaar afwegen? Er wordt heel veel geklaagd over de besluiten van het kabinet, ik doe zelf ook mee, maar ga er maar aan staan. Ik wens Rutte en consorten nog heel veel sterkte toe de rest van de pandemie.

Relschoppers

Inmiddels zijn er al een aantal relschoppers voor de snelrechter geweest om hun verhaal te doen. Het is een beetje zielige aanblik. Ze hebben allemaal vreselijk veel spijt. Logisch, want niemand vindt het leuk om bij de rechter op bezoek te moeten. Ze begrijpen ook allemaal niet wat ze heeft bezield die dag. En eigenlijk konden ze er ook niets aan doen. Er was er een die vond een stuk vuurwerk op straat en wilde voorkomen dat iemand het zou pakken en naar de politie zou gooien. Daarom had hij het veilig gesteld door het in zijn zak te steken. Dat vind ik wel keurig hoor, de politie helpen.

Het interessante is dat er meer politiehelpers waren. Maar dan met een steen die ze toevallig vonden en veilig stelden. Eigenlijk viel het ook allemaal best wel mee. Een beetje vuurwerk, een steentje, wat stelt dat nou voor. Neem nou die Fransman. Die gooide een doos met een hoofd er in. Dat is andere koek. Daar kan je mee aankomen bij de rechter.

Zwemles

Naast alle ellende van rellen, vaccinatiechaos, te weinig dalende coronacijfers, tobbende winkeliers etc. zijn er heel af en toe ook leuke berichtjes in de krant te ontdekken. Zoals deze:

Elektrisch rijden zonder stekker

Ik weet dat er enkele lezers zijn die zweren bij een Mercedes. Voor hen heb ik goed nieuws. Een volledig elektrische Mercedes zonder stekker! Auto van de toekomst!