De week van Louis

Meer blunders (in één week)

Ik probeer wekelijks een opsomming te geven van de blunders die door de leden van onze regering gemaakt worden.

• Minister Faber trekt toch de spreidingswet in terwijl ze eerder nog beweerde dat de spreidingswet nog twee jaar in werking zou blijven. Reden voor deze plotse draai: “Ik was een beetje moe”.
• Minister Faber wil borden bij Ter Apel en AZC’s zetten met de tekst: “Wij werken aan uw terugkeer”. Die borden had ze in Denemarken gezien, zei ze. Niet dus, die bestaan helemaal niet. Dat loog ze gewoon. De Tweede Kamer heeft het plan direct naar de prullenbak verwezen.
• Minister Faber ging in Brussel bij haar Europese asielcollega’s eens even vertellen dat Nederland een uitzonderingspositie moet krijgen. Ze liep daar rond als een soort Malle Pietje en werd met verbazing door de collega’s gadegeslagen. Kansloos dus.
• Minister Faber is al maanden bezig om vast te stellen dat er een crisis zou zijn. In de Verenigde staten gaat dat veel sneller na storm Milton. Daar zie je direct dat er een crisis is.
• Staatssecretaris Chris Jansen (PVV) is bereid om de regels over de opslag van vuurwerk in woonwijken iets strenger te maken. Hij wil het niet verbieden. Maar, voegde hij er aan toe: “Ik zou er zelf ook niet willen wonen”🤔
• Premier Schoof moest PVV-minister Fleur Agema op het matje roepen. Die had aan journalisten gezegd dat ze “nog weleens wilde zien wie zo stoer is om asielmaatregelen via het noodrecht tegen te houden”. Na het praatje met Schoof nam ze haar woorden terug: “Dat had ik niet moeten doen zo.”

Het zou zo maar kunnen dat we binnenkort weer verkiezingen krijgen. Dan kunnen we weer Kieskompas of Stemwijzer gaan invullen. Vorige week zag ik een aflevering van Lubach die heel goed als kieskompas kan dienen. Ik adviseer om 15 minuten de tijd te nemen en het filmpje te bekijken. Ik weet zeker dat het je keuze kan beïnvloeden.

Mijn VvE-avonturen

Het probleem van de verlichting  is opgelost. De verlichting tussen de schuurtjes wordt uitgebreid en er komt een aparte meter zodat het stroomverbruik netjes door de VvE betaald kan worden.

De eigenaar van een appartement heeft enkele jaren geleden een serre aan zijn appartement gebouwd. In de splitsingsakte staat echter dat een aanbouw niet toegestaan is. In notulen van 2021 las ik dat de vergadering waar slechts 3 mensen aanwezig waren, waaronder de vertegenwoordiger van de woningbouwvereniging en de betreffende eigenaar, unaniem toestemming had gegeven voor die aanbouw.

Zowel de voorzitter van de vergadering als de vertegenwoordiger van de woningbouwvereniging hadden moeten weten dat dit nooit goedgekeurd had mogen worden. Enkele andere mensen die later ook graag een serre wilden aanbouwen, kregen terecht geen toestemming. Een nieuw en lastig probleem. Hoe lossen we dit op? Wordt vervolgd.

Vorige week was de titel: “Blunderende ministers” en ik eindigde met “op naar de volgende afgang”. Die afgang heeft niet lang op zich laten wachten.

Het kabinet heeft besloten om een groep van 158 Afghanen die voor Nederland hebben gewerkt tijdens de militaire aanwezigheid in Afghanistan, toch niet samen met hun gezinnen te laten overkomen naar Nederland. Waarom is dat nu een afgang? Dat is zo omdat het vorige kabinet had besloten om dit wél te doen. VVD was onderdeel van die regering. Maar ook omdat BBB (toen alleen Caroline van der Plas en NSC (toen alleen nog Pieter Omtzicht) destijds ook vóór hebben gestemd. Terwijl Omtzicht in de afgelopen jaren ministers en kamerleden  voortdurend de maat nam met morele kwesties. Nú terugdraaien is het toppunt van opportunisme. Maar het is ook onbarmhartig want deze mensen hebben onze Nederlandse militairen en ambtenaren beschermd. In Afghanistan zijn ze hun leven nu niet zeker. Ze moeten ondergedoken leven, steeds van adres veranderen, kunnen niet werken etc. Die mensen laten we nu gewoon stikken. Alle andere westerse landen hebben wel alle Afghanen die voor hen gewerkt hebben, terug gehaald. Waarschijnlijk willen de Ministers Veldkamp en Brekelmans net zo stoer zijn als Fabertje, het speelgoedkonijn van Geert Wilders.

Vroeger waren wij altijd het beste jongetje van de klas, nu meestal het slechtste jongetje. Ik schaam me!

Mijn VvE-avonturen

Zondag hebben we als bestuur vergaderd en lopende en nieuwe zaken besproken:

Over de meneer met betalingsachterstand (meneer O) heb ik contact gehad met een dame van de financiële afdeling van het beheerbedrijf. De schuld dateert al vanaf december. De deurwaarder is er mee bezig, maar de man reageert nergens op. Hij heeft ook al een dagvaarding ontvangen. Het ziet er niet goed uit.

De gesprekken over de geluidoverlast moeten nog gebeuren, maar er is nu al geruime tijd geen geluidoverlast meer geconstateerd. Dat ziet er wel goed uit.

De tuin tussen de twee rijen appartementen wordt verlicht door drie armaturen. Elk armatuur tegen een schuurtje behorend bij een appartement. De lampen waren kapot en één van de bestuursleden besloot de lampen te vervangen. Al doende ontdekte hij dat de lampen aangesloten zijn op het circuit van het schuurtje, dus van het appartement. Dat betekent dat het stroomverbruik van de algemene verlichting betaald wordt door bewoners van die drie appartementen. Dat is een merkwaardige constructie en we onderzoeken nu hoe dit beter kan. Ik kan me ook voorstellen dat de betreffende bewoners enige compensatie gaan verlangen. Ook dit wordt vervolgd.

Er zijn nog een aantal huurappartementen. In vier daarvan wonen mensen die op de één of andere manier aandacht behoeven.

1. Een appartement met iemand die niet goed meer voor zichzelf kan zorgen. Er komt thuiszorg, maar de woning is vervuild.
2. In een ander appartement woont iemand die ze de scooterman noemen. Hij repareert scooters. Daar is niets mis mee, ware het niet dat hij dat in zijn huiskamer doet. Hij test de scooters door het gas even open te draaien, ook ’s nachts.
3. In een derde appartement woont een Surinaamse man die enige tijd geleden een vrouw met drie kleine kinderen uit Suriname in huis heeft genomen. De vrouw en de kinderen slapen in de huiskamer op de vloer en hij slaapt in de slaapkamer. De vrouw krijgt af en toe klappen en wordt wel eens buiten gesloten.
4. En dan is er een appartement waar in het verleden drugs verhandeld werden. Het appartement is verzegeld geweest. Andere bewoners denken dat het probleem weer terug is.

Dit zijn huurappartementen die onder de verantwoordelijkheid van de woningbouwvereniging vallen. Ik heb inmiddels met de gebiedscoördinator van de woningbouwvereniging gesproken en die is direct aan de slag gegaan met instanties die zich daarmee moeten bemoeien.

Ik kan me voorstellen dat jullie je afvragen: “Waarom begint hij aan zoiets? Een VvE op 150km afstand”. Ten eerste omdat mijn zoon in één van de appartementen woont. Maar ook omdat het een leuk complexje is, gelegen aan een park aan een doodlopend rustig straatje. Maar het zou nog veel leuker kunnen zijn. Mijn handen jeuken dan om eens even de boel op te schudden en de eigenaren aan het werk te zetten om het nog veel leuker te maken. Ten derde vind ik het leuk om een stel “jonge” mensen enthousiast te maken om verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen leefomgeving. Ik hoop dat over twee jaar één van de eigenaren mijn rol kan overnemen.

Premier Schoof, die momenteel in New York is vanwege de algemene vergadering van de Verenigde Naties, heeft het er druk mee. In minder dan 24 uur moest hij PVV-staatssecretaris Chris Jansen twee keer tot de orde roepen. Maandag zei Jansen dat hij nog altijd achter de ‘minder Marokkanen-uitspraak’ van Geert Wilders staat.

Al snel volgde er een vraag van de oppositie aan Premier Schoof of het hele Kabinet dan óók achter de ‘minder minder’-uitspraak van Wilders staat. Op aandringen van Schoof nam Jansen als Staatssecretaris afstand van zijn uitspraak. Maar kennelijk dus niet als mens. Vervolgens moest Jansen nogmaals door het stof.

De spoedeisende hulp van het ziekenhuis in Heerlen moest absoluut openblijven zei Fleur Agema als Kamerlid. Een schande als het zou sluiten. Geert Wilders zei destijds tegen toenmalig minister Kuipers:”Regel het gewoon!” Maar nu Fleur Agema minister is, gaat het toch gebeuren want een ziekenhuis is een private onderneming.

Landbouwminister Femke Wiersma, wie kent haar niet, wilde het stroomstoten van vee toestaan, volgens de wens van haar BBB achterban.

Maar de Tweede Kamer inclusief de andere drie coalitiepartijen was onverbiddelijk en eiste een totaalverbod, precies zoals haar voorganger Piet Adema al had voorgesteld. Pijnlijk voor haar, minder pijnlijk voor die arme varkens. Ter bescherming had ze speciaal voor dit lastige debat een nieuwe bril aangeschaft.

Op naar de volgende afgang.

Mijn VvE-avonturen – Een onverwachte wending

Dit weekend zou het gesprek plaatsvinden met de persoon die geluidsoverlast veroorzaakt, meneer G. Afgelopen week ontving ik een e-mail van een dame, de persoonlijk begeleider van meneer G. Ze schreef dat ze meneer G wil ondersteunen bij het geplande gesprek maar dat ze alleen tijdens kantooruren beschikbaar is en dus niet in het weekend. Ik heb de organisatie waarvoor ze werkt opgezocht. Het is een organisatie die zich bezig houdt met de begeleiding van mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Dat werpt natuurlijk een nieuw licht op de zaak. Ik heb haar inmiddels gebeld. Ze was op de hoogte van het conflict en had inmiddels contact met een mediator. Kennelijk stemde ook de klaagster in met mediation.

Los daarvan hebben de dame en ik afgesproken om toch een gesprek met het VvE-bestuur te organiseren. Ik ben niet aan kantooruren gebonden en misschien zijn er enkele van de bestuursleden die toch tijd willen vrijmaken. Wordt vervolgd.

Twee van de bestuursleden hebben onze wanbetaler, meneer O, aangesproken. Ze hadden een elektriciteitskabel vanuit zijn raam naar een naburig appartement gezien. Meneer O blijkt afgesloten van de elektriciteit te zijn. Het is begrijpelijk dat ze hem hebben aangesproken omdat de servicekosten die hij niet betaalt uiteindelijk door de rest van de eigenaren opgebracht moeten worden.

Het zou mij niet verbazen als het appartement van meneer O verkocht of geveild zal moeten worden.

Ik ben in het bezit van een lijst van alle appartementen met bijbehorende eigenaren. Het was me inmiddels duidelijk geworden dat in sommige appartementen een ander woont dan de eigenaar. Het is niet verboden om je appartement te verhuren. Maar er zijn wel enkele regels die gevolgd moeten worden. Zo moeten de eigenaar en de huurder een gebruikersverklaring invullen en ondertekenen:

1. waaruit blijkt wie de huurder is
2. dat de huurder op de hoogte is van het splitsingsreglement en dit zal naleven
3. dat de huurder op de hoogte is van het huishoudelijk reglement dit en zal naleven

Ik heb bij Roel van de beheermaatschappij gevraagd hoeveel ingevulde formulieren aanwezig zijn. Het was zoals ik verwachtte, namelijk nul.

Inmiddels hebben alle eigenaren een brief ontvangen met de mededeling dat ze  in geval van een huurder de ingevulde gebruikersverklaring naar het VvE-bestuur moeten sturen. Ik ben benieuwd hoeveel gebruikersverklaringen we zullen ontvangen.

Drie appartementen staan op dezelfde naam, mevrouw B. Mevrouw B kan natuurlijk niet in 3 appartementen tegelijk wonen. Ik heb haar gebeld omdat in één van haar appartementen ook af en toe de muziek veel te hard staat en zij verantwoordelijk is voor het gedrag van haar huurder. Tijdens het gesprek bleek dat mevrouw B zelf niet in één van de appartementen woont. Sterker nog, ze heeft er nooit gewoond. Ze heeft die appartementen in een goedkopere tijd gekocht om ze te verhuren à €1000 tot €1250 per maand.

Wordt vervolgd.

Donderdag 19 september heb ik samen met mijn zus de as van onze overleden ouders uitgestrooid. Het was nog een puzzel om een plekje in onze drukke agenda’s te vinden.

Mijn vader is in 2015 overleden, mijn moeder vorig jaar oktober, een paar dagen voor haar 90ste verjaardag. Na de pensionering van mijn vader zijn mijn ouders heel vaak naar Zeeland op vakantie geweest. Met grote regelmaat een midweek naar Zoutelande, hun favoriete plek. Het was voor ons duidelijk dat Zoutelande de plaats moest zijn om hun as daar achter te laten. Het weer was prachtig en we vonden een mooi plekje aan de rand van de duinen. Ik vond het een mooie afsluiting van hun leven en het was fijn om dat samen met mijn zus te kunnen doen. We hebben er in de strandtent nog wat op gedronken.

De volgende dag ontdekte mijn zus dat 19 september de trouwdag van onze ouders was. Dat is wel een heel bijzonder toeval.

Mijn VvE-avonturen – Lijken uit de kast

Het appartementencomplex waar mijn zoon Harry woont, was oorspronkelijk in bezit van een woningbouwvereniging met huurappartementen. Sinds een jaar of 10 worden appartementen waar een huurder uit vertrekt, verkocht. Huurders kunnen ook hun eigen appartement kopen. De woningbouwvereniging heeft destijds zelf de VvE opgezet omdat ze als eigenaar van de overgebleven huurappartementen zelf dus ook eigenaar is. Momenteel is 30% van de appartementen nog huur. De woningbouwvereniging heeft ook gezorgd voor een goed reservefonds waaruit onderhoud van en reparaties aan de appartementen betaald moeten worden. De administratieve taken, het beheer, is uit handen gegeven aan een professionele organisatie met een deugdelijke website, een meerjarenonderhoudsplan etc. Met andere woorden: Het is een gezonde VvE.

Er is nu dus ook een bestuur (met mij als voorzitter) dat enthousiast aan de slag is gegaan. Al snel werd ik geconfronteerd met enkele onwenselijke situaties. Ik had van Harry wel eens gehoord dat er soms sprake is van geluidoverlast. Hij deed daar niet moeilijk over. Nu blijkt dat er een conflict tussen 2 buren is over geluidoverlast. Ik heb diverse filmpjes ontvangen waaruit blijkt dat er inderdaad regelmatig veel herrie is. Dit conflict dreigt hoog op te lopen en er moest dus ingegrepen worden.

Iedere eigenaar heeft bij de aankoop bij de notaris het splitsingsdocument ondertekend. Een tamelijk juridisch document waarin o.a. alle leefregels staan.

Hierin staat ook een artikel over geluidoverlast en ook een sanctiereglement. Binnenkort zal een gesprek plaatsvinden met de herriemaker en met de klaagster om afspraken te maken over dit onderwerp. Hierover volgende week meer.

Een tweede probleem is een eigenaar die zijn maandelijkse servicekosten niet meer betaalt. Ook niet na diverse aanmaningen. Dit probleem ligt inmiddels bij een incassobureau.

We vermoeden dat het betalingsprobleem zich niet beperkt tot de servicekosten maar mogelijk ook de hypotheek. In dat geval zal ook de hypotheekverstrekker gaan ingrijpen. De betalingsachterstand is een serieus probleem. De maandelijkse servicekosten komen in het reservefonds dat voldoende gevuld moet blijven om ook over 10 jaar het onderhoud van het complex te kunnen betalen. Als één persoon niet betaalt, betaalt de rest voor hem. Ook dit wordt vervolgd.

Jullie begrijpen het wel:

Ik heb met veel interesse naar het debat tussen Donald Trump en Kamala Harris gekeken. Niet ’s nachts om 3 uur, maar de volgende ochtend op YouTube. Een ieder die ook een beetje geïnteresseerd is maar die niet bijna twee uren wil kijken, kan ook allerlei samenvattingen en nabesprekingen vinden op YouTube. Het baart mij zorgen dat veel Amerikanen gevoelig zijn voor alle leugens en enorme overdrijvingen waar Trump gebruik van maakt. Van die overdrijvingen heb ik een leuk filmpje gemaakt:

Trump zei onder andere dat immigranten de honden en katten van de bewoners opeten. Hij had het zelf gezien op tv zei hij. Tijdens één van zijn toespraken zei hij ook nog het volgende:

In de VS gebeuren misschien soms dingen die wij niet helemaal begrijpen, maar er is echt nog nooit een leerling van een (lagere) school door de school van sexe veranderd.

Het nieuwe plan van Femke

Vorige week schreef ik dat landbouw minister Femke Wiersma een veel beter plan zou gaan maken dan al die Provinciebesturen.

Daar is ze deze week mee begonnen. Ze heeft namelijk een plan gepresenteerd om de mestoverschotten aan te pakken. En wat blijkt nu? Het is hetzelfde plan dat de vorige minister Piet Adema een jaar geleden presenteerde en waar de BBB faliekant tegen was! Het sausje dat Femke er over heeft gegoten, is dat het een ietsie pietsie afgezwakt is. De boeren dachten, nu we een BBB-Minister hebben, wordt alles anders. Dat valt misschien toch een beetje tegen.

Mijn VvE-avonturen – deel 1

Wegens prachtig weer deze week geen vakantieblog.

Wel veel wind af en toe:

Als Marleen of ik jarig zijn, organiseren we een verrassingsactiviteit voor de ander. Twee jaar geleden bijvoorbeeld, was het een diner voor Kasteelvrouwe Marleen in een klein restaurant (Le Petit Auberge) in het dorp Glux-en-Glenne met 91 inwoners. Bovenop een heuvel op 700 meter hoogte. Het feestje werd gevierd met haar vriendin die op dezelfde dag jarig is (Kasteelvrouwe Marleen). Haar cadeau was een kasteel want dat was ook haar wens.

Deze keer had ik iets in Den Bosch gevonden. Een boottochtje door de voormalige riolen van Den Bosch. Het water heet de Binnendieze en heeft tot niet zo heel lang geleden dienst gedaan als riool. Rond 1986 zijn pas de laatste riolen van de Binnendieze afgesloten. De Binnendieze was er voordat Den Bosch bestond. De stad is er dus overheen gebouwd. We voeren onder huizen, onder tuinen, onder straten en zelfs onder een kerk door. Soms zit er maar 40 cm tussen het plafond boven ons hoofd en de straat of tuin. Dan moet je dus niet te diep graven.

In de jaren 60 van de vorige eeuw wilde men de Binnendieze dempen. Maar daar is ternauwernood een stokje voor gestoken o.a. door Marga Klompé, de eerste vrouwelijke minister van Nederland. Nu is het een leuke toeristische attractie. De schipper van de elektrisch aangedreven boot, een vrijwilliger, was ook de gids. Aan de leuke manier van vertellen kon je merken dat hij waarschijnlijk leraar is geweest.  Ik heb geprobeerd er een filmpje van te maken, maar ik heb er veel in moeten knippen omdat er voortdurend allerlei hoofden ongewenst in mijn beeld verschenen.

Den Bosch is een leuke stad om moeiteloos de rest van de dag door te brengen. Volgend jaar juni ben ik weer aan de beurt voor een verrassing.

Weer een festival, nu in Wouw. Het jaarlijkse Rockin’Wouw festival. Met enkele vrijwilligers hebben we zaterdag 9 bewoners van Verpleeghuis Leonardushof in Wouw opgehaald om lekker naar jeugdherinneringen te gaan kijken en luisteren. Er was live muziek en “rock and roll” dans. Er waren kraampjes met allerlei spullen uit de jaren ’50 en ’60 en de meest mooie en grote old timers. Iedereen wilde graag met zo’n blitse auto op de foto.

Maar de muziek en het dansen waren toch wel het nostalgisch hoogtepunt van het uitje, met mee-swingen in de rolstoel.

Verkiezingen VS

Ik kan het niet laten om regelmatig, misschien wel wekelijks, iets te schrijven over de verkiezingsstrijd tussen Trump en Harris in de VS. Er verschijnen aan de lopende band filmpjes van interviews met Trump-stemmers waarin de meest idiote waanzin wordt verkondigd. Voor de liefhebbers heb ik zo’n filmpje bijgevoegd. Het duurt ongeveer 10 minuten, kijk zo lang of kort als je wilt (of helemaal niet). Als je moeite hebt om het te verstaan, kan je de Engelse ondertiteling aanzetten door op het wieltje rechts onder te klikken (instellingen) en “ondertiteling Engels” te kiezen.:

Maar Donald zegt regelmatig ook iets héél doms, zoals:

Hoe gaat dit aflopen in november???

Vorige week beloofde ik een vervolg op de zaterdag die ons te wachten stond en die we graag wilden missen. We hebben besloten om naar de film te gaan. Echter in alle bioscopen in de buurt draaiden geen films die we graag wilden zien. Daarom hebben we gezocht naar het Filmhuis in Breda. In een filmhuis worden over het algemeen minder courante films vertoond. Op deze zaterdag draaiden er nota bene twee films die we wel wilden bekijken.

’s Morgens een film over Joan Baez. Wat een indrukwekkende film was dat!. Je kreeg een inkijkje in het deel van het leven van haar dat het publiek niet kent. Een gezin met 3 mooie getalenteerde dochters, ieder met de nodige psychologische problemen . Een groot deel van de film speelde zich af in een periode waarin ook wij jong waren. Een periode waarin de jeugd veel meer politiek geëngageerd was en Joan Baez was altijd een activist.

’s Avonds de film City of Wind, een film over een Mongoolse student. Een mooie film over de confrontatie tussen de oude Mongoolse cultuur en de moderne tijd die ook daar onafwendbaar is. Grappig was het om te zien dat pubers in Mongolië niet anders reageren dan pubers in b.v. Nederland.

De rest van de dag kwamen we prima door in Breda met o.a. een etentje in een fijn restaurant. Tegen de tijd dat we thuis kwamen was het “feest” in het dorp bijna voorbij. Missie geslaagd.

Eén van de mooiste nummers van Joan Baez is “Diamants and Rust” uit 1975 met fantastisch gitaarspel van Joan Baez (let op haar rechter hand). De prachtige tekst gaat over haar relatie met Bob Dylan.

Kamala Harris

Er is iets bijzonders gaande in de VS. Ik was er van overtuigd dat Donald Trump de verkiezingen zou gaan winnen. Joe Biden kwam inderdaad wel erg wankel over. Zijn toespraken waren niet erg overtuigend. Maar nu is daar ineens Kamala Harris die een overweldigende indruk maakt. Ter illustratie voeg ik een (deel van) een video bij van een toespraak die ze hield afgelopen week. Ze is het tegenovergestelde van Biden. Inmiddels zijn er meerdere toespraken geweest in verschillende staten en allemaal wervelend en vol energie. Het brengt een enorm enthousiasme en optimisme bij de Democraten teweeg. Ook bij mensen die waarschijnlijk niet zouden gaan stemmen omdat ze alleen konden kiezen tussen twee slechte kandidaten.

Donald Trump voelt dat de aandacht weg is en dat hij daalt in de peilingen. Hij probeert op zijn bekende akelige manier Kamela Harris in diskrediet te brengen door te zeggen dat ze “ineens zwart geworden is ” voor politiek gewin. Zie het korte fragment hieronder:

interview Trump

Ik heb weer wat hoop gekregen dat we toch niet opgezadeld gaan worden met die krankzinnige Donald Trump. De man die onlangs aan zijn kiezers heeft beloofd als hij weer president is, dat ze daarna nooit meer hoeven te stemmen. Dat zou een erg gevaarlijke ontwikkeling zijn.

Femke

Terwijl wij in het filmhuis zaten, verrichte Femke Bol in Parijs weer een soort wonder. Na een goede teamprestatie van de drie voorgaande lopers tijdens de 4×400 meter estafette moest Femke beginnen op grote achterstand. Ze sleepte op de voor haar kenmerkende manier met een ongelofelijke inhaalrace de overwinning over de streep.

Vorige week zondag was in Roosendaal het jaarlijkse popfestival Blommenkinders. De naam zegt het al een beetje, bij dit festival gaat het voornamelijk om muziek en sfeer uit de jaren zeventig en een beetje tachtig. We gaan er niet ieder jaar heen, maar dit jaar wel. Ik heb een paar sfeerfoto’s van de Facebookpagina van Blommenkinders gepikt.

Het was uitverkocht (10.000 mensen) en mooi weer. De sfeer was uitermate relaxed en aangenaam. De organisatie zal gelukkig zijn. Er traden voornamelijk coverbands op. Ik noem er een paar:

• Letz Zeppelin
• Woodstock tribute band
• Strormbringer (Deep Purple cover band)
• Coverplay (Coldplay cover band)
• Mother Mercury (Queen cover band)
• U2Be (U2 cover band)
• Neil Young Mirror band

Ze waren zeker niet allemaal geweldig. Sommigen zeer matig, enkele best wel goed. Wat eruit sprong voor Marleen en mij was Neil Young. Hij, een man op leeftijd met een gitaar en een mondharmonica) trad op in het openluchttheater. Dat zat helemaal vol met Neil Young liefhebbers.

Hij zong veel bekende rustige nummers en deed dat echt geweldig. Enkele mensen uit het publiek riepen om “Keep on rocking in a free world” wat een minder rustig nummer is. Op zeker moment kwam de speaker aanlopen om het optreden te beëindigen, de tijd was om. Maar Neil wilde graag nog een toegift spelen en dat werd dus “Keep on rocking in a free world”. Ik heb nog snel de laatste 3 minuten gefilmd:

Op muzikaal gebied staat me nog een rampdag te wachten. Over een week vindt weer het jaarlijkse wielerfestijn in Wouwse Plantage plaats. Vroeger was dat een knus ludiek dorpsfeest voor volwassenen en kinderen. Maar in de loop der jaren is daar van alles aan toegevoegd. Onder andere een muziekfeest op de zaterdag ervoor. Het hele dorp moet dan “meegenieten” van volkszangersmuziek en andere carnavaleske herrie tot diep in de nacht. Ik zal nu vast tegen enkele schenen schoppen, maar zo wordt het wel door velen ervaren. Meestal ontvluchten we die dag het dorp. Maar dit jaar zijn er ook de Olympische spelen, en daar kijk ik graag naar. Ik ben er nog niet uit wat we gaan doen die dag. Marleen wil weg, dat weet ik zeker. Wordt vervolgd.

De oproep van vorige week heeft niets opgeleverd. Dat verwachtte ik al. Dan moest het probleem zitten in de telling. Kennelijk een plotseling foutje in de software, net als bij Microsoft Windows deze week. Mijn vriend Jaap adviseerde een ander statistisch programma. Dat heb ik geïnstalleerd en daar komen inderdaad realistischer getallen uit, namelijk tussen de 400 en 500 bezoekers per maand. Opgelost dus.

De troepen van Poetin.

Ik heb de laatste weken al enkele keren geschreven over onze slakkenjacht. Van de met zorg gezaaide en opgekweekte afrikaantjes blijft dit over:

Ook de wonderboom (ricinus) wat een sterke groeier is, moet het ontgelden:

Veel ontkiemde zaden worden al opgegeten als ze nog maar 1 cm boven het maaiveld uitsteken. Ik beschouw de slakken als de troepen van Poetin. Iedere dag elimineer je een hele armada en de volgende dag zijn de troepen weer volledig aangevuld. Ik vraag me af waarom we dit allemaal doen. Want het kan ook anders. Deze zonnebloem is inmiddels 2 meter 30 hoog en heeft zichzelf gevestigd op een plek waar je nooit zou durven zaaien.

Hij staat tussen de straatklinkers en de muur van ons huis:

Zo is er nog een zonnebloem:

Aan de andere kant van het huis hetzelfde met een stokroos. Die staat er al jaren op het noorden en onder een brede dakoverstek. Dus geen zon en geen regen. Toch staat hij er ieder jaar weer helemaal op eigen initiatief, slakken of geen slakken:

Alhoewel hij er dit jaar iets minder florissant bij staat dan andere jaren.

Dus misschien volgend jaar niets zaaien, niets planten, gewoon afwachten welke beauties zich in onze tuin en op onze oprit gaan vestigen. De slakkenslachting is dan niet meer nodig.

Helaas werkt het in Oekraïne niet zo simpel.

Er is iets merkwaardigs gaande. Zoals bekend stuur ik iedere zondag een mail uit naar een vaste groep mensen, voornamelijk in Nederland. De mail bevat een link waarmee je direct op mijn wekelijkse blog komt. Ik heb zoekmachines uitgeschakeld omdat ik geen zin heb in allerlei haatmails of ander onplezierige reacties van mensen die toevallig via Google op mijn blog terecht komen. Ik houd wekelijks het aantal bezoekers en het aantal views bij. Ik kan dat per dag zien. Het verloop gedurende de week is behoorlijk stabiel. Het aantal bezoekers stijgt af en toe een beetje doordat mensen mijn mail doorsturen naar familie en kennissen. Dat is prima. Hoe meer serieuze lezers, hoe beter.

Maar sinds mei is het aantal bezoekers onverklaarbaar sterk gestegen, ongeveer 2,5 keer zo veel. Het kan natuurlijk dat ik er ineens een heleboel lezers heb bijgekregen, maar zo veel in zo’n korte tijd is op zijn minst opmerkelijk en natuurlijk wil ik graag weten hoe dat komt.

Ik roep de mensen die sinds mei zijn gaan meelezen en die niet rechtstreeks van mij een link hebben gekregen op om mij dat te laten weten. Dat kan via de reactiepagina of gewoon door mij een mail te sturen (plantage@home.nl). Het mag ook anoniem.

Alleen

Minimaal 1x per jaar, meestal ’s zomers, gaat Marleen een week of iets korter schilderen bij een vriendin of aan het strand of ergens anders. In ieder geval ben ik die dagen alleen thuis. Niet helemaal alleen want Herman onze poes is er dan nog. Maar daar heb ik niet veel aan want die is voornamelijk gesteld op Marleen en op de robotmaaier

Om onverklaarbare reden krijg ik dan zin om allerlei huishoudelijk klussen te gaan doen die er anders niet van komen. Zoals de parketvloer opnieuw in de was zetten, een intensief werkje. Helaas had ik deze week veel rugpijn waardoor ik me tot de meest noodzakelijke plekken van de meer dan 100m2 meter heb beperkt. Daarnaast had ik nog wel een opdracht van Marleen, namelijk de dagelijkse slakkenjacht om haar met zorg gekweekte plantjes te behoeden voor een troosteloos einde. Iedere avond 4 bakjes met (goedkoop) bier neerzetten en de volgende ochtend de vangst inventariseren. Hieronder een bakje na 1 nacht.

Een tamelijk vies karweitje! Maar je wilt toch een tevreden echtgenote als ze weer thuis komt.

Alléén slapen, alléén eten, alléén de avond doorbrengen, ik vind het allemaal niets. Maar ik gun Marleen natuurlijk haar uitjes. Inmiddels is de rugpijn alweer op zijn retour en is Marleen gelukkig weer thuis.

Ik hoorde deze week een columnist (Pieter Derks) de volgende uitspraak doen n.a.v. de installatie van onze nieuwe regering:

“Het land van de onbegrensde mogelijkheden. Een land waarin je per ongeluk premier kan worden. Een land waarin je met leugens in een kabinet kan komen. Een land waarin je als eenvoudige racist minister kan worden.”

Die onbegrensde mogelijkheden zijn donderdag wel heel pijnlijk nog eens extra duidelijk geworden. Een ongekende, schandelijke, chaotische en fatsoensloze uitvoering van het debat over de regeringsverklaring, het eerste debat van onze nieuwe regering. Er is al veel in het nieuws geweest en ik kan wel een uur schrijven over wat er allemaal gebeurde die dag. Maar ik beperk me tot 2 filmpjes van die dag. In het eerste filmpje (16 minuten treurnis) vervult Fleur Agema een trieste hoofdrol. Let op het braafjes jaknikken van mevrouw Agema bij de vaag of ze helemaal achter het kabinetsbeleid staat. Wat een achterbaksheid! Het is wel duidelijk dat de PVV lak heeft aan de Minister President.

In de zaterdagkrant was dit de kop:

Niets over gehoord tijdens dit debat! Over de woningcrisis bijvoorbeeld, ook niets gehoord tijdens dit debat. Je mag toch van een nieuwe regering verwachten dat zulke urgente onderwerpen hoog op de agenda staan en belangrijker zijn dan ordinair ruzie maken. Vooraf had ik al weinig vertrouwen in een regering van onervaren amateurs, nu helemaal niet meer.

Het tweede filmpje gaat over de hoofddoek van Esmah Lahla, Kamerlid voor de PvdA/GroenLinks. Ik kan me voorstellen dat als je de hele dag onderwerp bent van die vuile discussies, dat het niet eenvoudig is om op te staan en duidelijk te vertellen wat je er zelf van vindt. Ik vind dat heel erg dapper en Fleur Agema kan daar een voorbeeld aan nemen.

Na al deze onverkwikkelijke, amateuristische en zorgwekkende taferelen ga ik weer heel erg terug verlangen naar Mark Rutte die Fleur Agema direct de laan uit gestuurd zou hebben. Maar Mark zat deze week in het Jeugdjournaal waar hij op zijn eigen innemende manier afscheid nam.

Gelukkig is er ook nog echt belangrijk nieuws zoals het haar van Memphis. Hij heeft namelijk zijn kapster over laten komen vanuit Spanje om zijn haar in van die curieuze patronen te laten vlechten (dat heten cornrows).

Xavi Simons en Georginio Wijnaldum mogen ook gebruik maken van die privé kapster. Misschien dat Dick Schoof ook een keer zijn haar in van die cornrows kan laten vlechten. Dat zou hem een stuk hipper maken.