Scholen zijn overbodig

Ik zag bij Nieuwsuur twee Nederlandse auteurs die hun frustratie uitten over het feit dat hun boeken zonder enige vergoeding gebruikt worden om de AI-chatbot van META te trainen. Jammer voor die schrijvers, maar een zegen voor scholieren die met AI niet meer hoeven leren wat wij wel hebben geleerd.

Dit deed me denken aan de examens in juni van dit jaar. Zoals ieder jaar ontstond er een tsunami aan klachten over de examens: te moeilijk, te veel etc. Scholierenorganisatie LAKS pleit er nu voor om eindexamens minder te laten meetellen in het eindcijfer omdat die geen gezonde druk maar enorme stress opleveren, volgens de voorzitter van het Laks. Het gaat om schrijnende verhalen van leerlingen die slaapproblemen hebben, piekeren en met knikkende knieën de examenzaal ingaan. Een hoogleraar benadrukte hoe vreselijk het maken van een eindexamen is en hoe faalangst en een slechte dag je hele leven kunnen verpesten.

Trouwe lezers weten dat ik al vaker over de teloorgang van ons onderwijs heb geschreven. In 2021 heb ik er zelfs een vlog over gemaakt waarin ik uitleg waarom ons onderwijs eigenlijk volstrekt overbodig is geworden (en daarmee het LAKS ook).

Dit onderwerp is inmiddels nog veel relevanter geworden met de komst van AI.

Lokaal Brabant

Enkele weken geleden maakte ik melding van de  Fryske Nasjonale Partij (FNP) die mee gaat doen aan de landelijke verkiezingen onder leiding van Aant-Jelle Soepboer, nu nog Kamerlid namens NSC. Ik voorspelde dat er meer splinterpartijtjes zouden komen die een tamelijk kansloze sprong naar de veel te lage kiesdrempel zouden gaan wagen. De volgende is Lokaal Brabant.

Lokaal Brabant is met vier zetels vertegenwoordigd in de Provinciale Staten van Brabant en heeft één gedeputeerde. De ambities reiken echter verder. De partij wil dat de stem van Brabant ook gehoord wordt in Den Haag en heeft dat voorstel neergelegd bij de leden. Lokaal Brabant kiest in eerste instantie voor een puur Brabantse koers. “We willen bewust het regionale, provinciale, Brabantse geluid laten horen in Den Haag”. Ze komen met een eigen kieslijst met alleen Brabanders.

Ik hoop niet dat dit er toe gaat leiden dat iedere provincie met zijn eigen lokale partij mee gaat doen aan de verkiezingen om aandacht te vragen voor hun dialect of lokale volksfeest en tradities zoals karbietschieten, paasvuren, ringsteken, vlaaien, kaasmeisjes, fierljeppen, het bakken van spekkendikken, koekhappen, touwtje springen, etc. Ik zie de bui al hangen.

Nieuw dier in de tuin

Naast onze egel is er nu ook een steenuil die onze tuin frequent bezoekt en waarvan we erg vrolijk worden.

In de tuin van buren om de hoek (onze tuinen grenzen met de punt aan elkaar) woont sinds een jaar of twee een echtpaar steenuil in een speciale nestkast. We horen ze heel vaak naar elkaar roepen met allerlei grappige geluiden. Dit jaar zit heel regelmatig één van de uilen bij ons in de tuin. We weten niet of het een ouder of een jong is. Hij zit in één van de bomen, op onze schoorsteen, ons dak of op de schoorsteen van een andere buur waar we hem heel goed vanuit onze huiskamer of keuken kunnen bekijken.

 

Met een telescoop kijker zien we hem alsof hij op onze neus zit.

Steenuilen zijn klein, ongeveer zo groot als een merel. Hij dankt zijn naam aan het feit dat hij te vinden is in de buurt van bebouwing (steen). Met zijn kleine felgele ogen kan hij je indringend aankijken waardoor hij er streng uitziet. Hij zit veel op palen en daken. Ook overdag kan je hem gewoon zien zitten. Maar als je hem te lang aankijkt, vliegt hij weg. Ze worden maar een jaar of drie oud. Deze week krijgen we bezoek van iemand van de werkgroep steenuilen die ons meer informatie kan geven. We hadden graag ook een nestkast in de onze tuin gehangen. Maar dat is waarschijnlijk te dicht in de buurt van de nestkast van het ouderpaar.

We hopen nog heel vaak naar hem te kunnen kijken want het is een heel mooi vogeltje.

De egel in onze tuin

Iedere dag zet ik mijn camera op een andere plek in de tuin om te ontdekken waar de egel nog meer slaapt. Helaas is hij me steeds te slim af. Ik zie hem wel lopen op de filmbeelden, maar ik zie hem niet uit een mogelijke nestplaats komen of juist erin gaan. Hij wandelt gewoon voorbij en weg is hij weer. Maar ik geef niet op. Gelukkig hoef ik niet aan de AVG-wetgeving voor privacy te voldoen.

Wordt vervolgd.

Luifel met seniorisme

Zomer van 2017 waren we op weg naar Italië. De eerste stopplaats was Vijlen in Limburg. Caravan geïnstalleerd en luifel uitgerold. Op die Limburgse heuvels keken we vanuit onze campingstoel een dal in. Een plotselinge windvlaag vanuit het dal blies onze luifel in nog geen seconde op het dak van de caravan (niet goed vastgezet natuurlijk!). Na de schrik inventariseerden we de schade. Eén van de poten was beschadigd. Een buurman hielp ons om met een tie wrap de poot weer gebruiksklaar te maken.

We moesten de rest van de vakantie steeds de tie wrap doorknippen en een nieuwe erom doen als we de caravan verplaatsten. Wij konden weer verder met onze reis.

Een paar jaar later in 2022 kampeerden we in Oost Brabant in de plaats met de prachtige naam Vorstenbosch. Mooie omgeving, maar het stonk er bijna overal en altijd naar varkensmest.
We maakten een fietstocht van een hele dag. Zo rond het middaguur betrok de hemel in hoog tempo. De buienradar kondigde een fikse bui aan. Het werd een woeste onweersbui met harde windvlagen. Ondanks regenkleding waren we nat tot op onze onderkleding.
Ik voorspelde Marleen dat de luifel dit niet zou overleven. We hebben met Google Maps de kortste weg terug gefietst. Aan het aantal kijkers bij de caravan kon ik al van afstand zien dat het mis was. De luifel was losgescheurd en hing naast de caravan. We hebben het netjes afgeknipt en nog een leuke vakantie gehad. Na die vakantie hebben we de luifel van de caravan gehaald en niet meer gebruikt.
Deze week hebben we een weekje gekampeerd op een camping bij Leusden. We hadden besloten de gemankeerde luifel weer aan de caravan te hangen. Ik was erg benieuwd of hij nog wel bruikbaar zou zijn. We hebben hem op de camping uitgerold en het bleek inderdaad het geval. Wel een stukje kleiner en niet echt een sieraad bij zo’n mooie caravan, maar ach.
De twee ongelukjes met de luifel zijn destijds al uitgebreid in mijn blog aan de orde geweest. Daarmee realiseer ik me dat ik inmiddels al meer dan 7 jaar mijn verhalen wekelijks opschrijf. Daarvóór vanaf 2014 over vakanties en speciale onderwerpen. Hoe lang zal ik hiermee nog doorgaan? Voorlopig nog wel want het houdt mijn geest scherp en dat is belangrijk om seniorisme het hoofd te bieden.
We zijn dus op vakantie geweest. Marleen had een schilderweek met een groep en heeft dus als het ware gewoon gewerkt. Ik heb veel gefietst. Mooie omgeving. Ik fietste onder andere door landgoed Den Treek, bekend van de wolf die afgeschoten moet worden. Ik heb geen wolf gezien, wel heel veel boerderijen. Minpuntje was dat het ook hier op wel heel veel plekken stinkt naar o.a. varkensmest. Maar we hebben een geweldige Minister die daar wat aan gaat doen: Femke Wiersma van de Boer Beloven Beweging (BBB). Gelukkig zal ze over een paar maanden in de vergetelheid verdwijnen.
Zaterdag heeft Marleen de caravan met de moover weer vakkundig op onze oprit geparkeerd.

Ik vind onze moover altijd een beetje traag, sommigen gaan veel sneller. In 2017 heb ik een filmpje laten zien van een moover die écht snel is.

De egel in onze tuin

Mijn zoektocht naar de slaapplaats van onze egel heeft inmiddels één succesje opgeleverd. Nadat de caravan zaterdag geparkeerd was, kwam buurman Lauran een leuk nieuwtje vertellen (Lauran geeft tijdens onze vakanties poes Herman en de egel eten). “De egel ligt vandáág in het egelhuis te slapen”. Ik heb vervolgens voorzichtig de camera in het egelhuis gezet waardoor ik nu ook een beeld heb van zijn gedrag overdag. Ik heb een heel korte compilatie gemaakt en dan zie je dat het net een mens is. Hij rekt zicht eens uit, geeuwt af en toe, draait eens naar een andere zij, neemt af en toe ook nog een hapje en gaat zo nu en dan even naar buiten om een paar minuten later weer terug te komen. Om 00.32 verliet de egel na een laatste grondige inspectie zijn huis om buiten een hapje te eten. Ik zoek verder naar zijn andere slaapplaatsen want egels hebben er meerdere.

 

Soepboer

De cijfers zijn zorgwekkend: liefst 40 procent van alle insectensoorten wereldwijd wordt met uitsterven bedreigd. Je hoeft geen natuurliefhebber te zijn om het ook in Nederland waar te nemen. Er worden bijvoorbeeld historisch weinig vlinders geteld. Intensieve landbouw, met veel gebruik van pesticiden en klimaatverandering eisen hun tol.

Maar een nieuw rapport van het Kenniscentrum Insecten, in opdracht van de organisatie Natuur & Milieu, biedt hoop. En die ligt in steden en dorpen. Omdat er in veel tuinen minder pesticiden worden gebruikt dan op landbouwgrond, bieden steden en dorpen een veilig leefgebied voor insecten.

Ik heb het er al eerder over gehad, zorg voor planten in je tuin die aantrekkelijk zijn voor insecten. Ik heb eerder een foto van een artisjok laten zien. Inmiddels is daar een prachtige bloem uitgekomen die aantrekkelijk is voor insecten:

 

Let goed op de hommel in de bloem. Hij of zij is volledig bedekt met stuifmeel en lijkt een beetje dronken.

Je  hoeft echt niet veel bijzonders te doen om insecten in de tuin te krijgen. Op deze plant in onze voortuin (de Echte Gamander) komen heel veel hommels hun eten halen. Hoor ze eens gezellig zoemen met z’n allen.

De egel

Ik heb de slaapplaats van de egel nog niet ontdekt. Hij scharrelt iedere nacht rond en ik kan hem vaak filmen, maar nog niet op de juiste plaats. De egel heeft de camera inmiddels aan een onderzoek onderworpen: goedgekeurd, ik mag er mee verder.

Er zijn ook dagen dat ik niet de egel vang in mijn camera, maar dat een veel kleiner schepsel op mijn beeldscherm verschijnt:

Mijn VvE-avonturen

De juristen hebben inmiddels een laatste advies en sommatiebrief opgesteld. Nu wordt het spannend. Gaat meneer den N. in op ons aanbod om een serre te maken zoals ik hem al eerder had aangeboden? Een serre die voldoet aan hetgeen waarvoor hij oorspronkelijk toestemming had gevraagd? Dat wil zeggen veel kleiner, beperkt tot zijn eigen stukje grondgebied en deugdelijk gebouwd. Als hij daarmee niet akkoord gaat, volgt een gerechtelijke procedure. Dat liever niet natuurlijk want dat gaat ons alleen maar meer geld kosten en mij meer werk.

De stemwijzer van Louis

Tijdens de vorige verkiezingscampagne november 2023 had ik mijn eigen stemwijzer gelanceerd (https://www.louiskrook.nl/de-stemwijzer-van-louis/). Ik heb toen een paar weken lang alle splinterpartijen tegen het licht gehouden. In verband met de naderende verkiezingen van later dit jaar had ik al aangekondigd dit weer te gaan doen. Lang hoefde ik niet te wachten want de eerste kandidaat heeft zich al aangediend. Aant Jelle Soepboer, vorige week nog Tweede Kamerlid bij NSC, gaat voor Tweede Kamerverkiezingen campagne voeren voor de Fryske Nasjonale Partij (FNP).

Meneer Soepboer geeft zijn NSC-zetel daarvoor op. Dat is wel netjes.

Bij de laatste verkiezingen voor de Provinciale Staten in 2023 stemden 27.298 kiezers op de FNP. Voor één zetel in de Tweede Kamer zijn zo’n 65.000 stemmen nodig. Opvolger van Dick Schoof zal vriend Soepboer waarschijnlijk niet worden. De FNP is al sinds 1962 een begrip in de provincie. De partij strijdt niet voor Friese onafhankelijkheid (gelukkig), maar wel voor het behoud van de eigen identiteit. Friezen zijn trots op hun cultuur en tradities zoals fierljeppen, kaatsen, de Elfstedentocht, kruidkoek en suikerbrood. Ze koesteren hun helden, zoals Grutte Pier die begin zestiende eeuw vocht tegen de Hollanders en Bourgondiërs op zee, of voetballegende Abe Lenstra. En ze spreken Fries. Genoeg redenen dus om mee te doen aan de landelijke verkiezingen. Of toch niet??? Een verkiezingsprogramma heb ik nog niet gezien dus inhoudelijk kan ik de FNP nog niet over de lat van redelijkheid leggen. Een lat die voor veel splinterpartijen veel te hoog ligt.

Seniorisme

Deze week heb ik weer een nieuw woord aan mijn woordenschat toegevoegd: Seniorisme. Ik had er nog nooit van gehoord. De omschrijving van seniorisme is als volgt: Alle ouderen zouden saai, traag en slechthorend worden, gaan dementeren en de samenleving vooral tot last zijn. Deze vooroordelen zouden zodanig in je hoofd gaan zitten dat je je er naar gaat gedragen. Het kan nauwelijks toeval zijn dat ik het over het onderwerp ouderen een paar weken geleden ook al heb geschreven (Ouderen zijn het probleem).

Vervolgens vond ik ook nog het volgende overzicht:

Toen ik dit las moest ik direct denken aan enkele weken geleden toen ik inderdaad een lelijke val gemaakt heb. Op 25 mei heb er nog uitgebreid over geschreven (Een ongeluk zit in een klein hoekje). Achteraf blijkt dat dus een dramatische gebeurtenis te zijn geweest. Want dat betekent dat ik er echt bij hoor, bij wat ze noemen de ouderen. En tot mijn grote schrik ben ik deze week wéér gevallen. Bij een verwoede poging om een bijna onmogelijke bal toch te halen tijdens een tenniswedstrijd, gleed ik uit, gelukkig zonder letsel. Als ik het artikel in de krant over seniorisme mag geloven, heeft het inmiddels grote invloed op mij gehad. Ik heb dus ook last van seniorisme, wat een ramp!

Misschien moet ik nu toch maar gaan nadenken over zo’n Oto traplift want traplopen, tennis, fietsen etc. is vragen om ellende.

Het begrip seniorisme heeft dus voor mij een tamelijk negatieve bijklank. Ik kende wél het begrip senioriteit. Dat is juist een begrip dat bij mij heel erg positieve gevoelens oproept. De laatste 15 jaar van mijn werkzame leven werd ik als zelfstandig adviseur voornamelijk uitgenodigd door grote bedrijven. Over de inhoud zal ik niet uitweiden, dat zal voor de meeste lezers niet interessant zijn. Het succes van mijn werk werd nog al eens toegeschreven aan mijn senioriteit (definitie: Senioriteit is een combinatie van ervaring, expertise, en de manier waarop iemand deze uitstraalt en gebruikt binnen een professionele context).

Misschien was het beter geweest om gewoon te blijven werken. Senioriteit in plaats van seniorisme.

Wat ging er in Den Haag allemaal mis deze week?

Veel!

Eerst de Yeşilgöz -Bob rel. Douwe Bob zou optreden op een voetbalfeest voor Joodse kinderen.

Kennelijk was er afgesproken dat er geen politieke statements gedaan zouden worden. Volgens Douwe Bob hing er toch een poster of spandoek met wél een politieke tekst. Hij zei: “Dat was niet de afspraak, dus ik vertrek”. Vervolgens beschuldigde Yeşilgöz hem van Jodenhaat, waarop Douwe Bob met zijn gezin naar het buitenland moest vluchten vanwege doodsbedreigingen. De beschuldiging van Jodenhaat slaat natuurlijk nergens op want hij zou nota bene optreden voor een vereniging van Joodse kinderen. Yeşilgöz wilde in eerste instantie niets terugnemen. Maar na veel negatieve publiciteit en druk uit haar eigen partij heeft ze haar beschuldiging toegelicht, maar nog steeds niet teruggenomen (dat doet ze nooit). De zoveelste miskleun van Yeşilgöz waardoor de VVD misschien moet gaan denken aan vervanging. Maar dat is lastig zo vlak voor verkiezingen.

Er werden deze week twee belangrijke wetten aangenomen.

  1. De woningwet. Dat is een goede wet waar tot voor kort geen enkele discussie over was. Het rijk kan makkelijker plaatsen aanwijzen waar gebouwd mag worden en nog meer maatregelen nemen om het bouwen te versnellen. Echter, op het allerlaatste moment werd er zonder debat en zonder dat de Raad van State er naar heeft kunnen kijken, een PVV amendement aangenomen. Hierdoor komt er een verbod om statushouders voorrang te geven voor een sociale huurwoning. Wat je er ook van vindt, maar dit gaat heel grote en vooral dure problemen geven. Want nu moet er voor die statushouders dure noodopvang in hotels en op cruiseschepen gezocht worden. Dat wordt dure chaos.

2. De asielnoodwet. De drie overgebleven coalitiepartijen hadden met elkaar afgesproken om geen enkel amendement aan te nemen, geen afzwakkende en geen strengere. Echter, enkele parlementariërs waren bij de stemming in de Tweede Kamer niet aanwezig om bij Keti Koti aanwezig te kunnen zijn. Zelfs Frans Timmermans was niet aanwezig (ongelofelijk bij zo’n belangrijke stemming). Een amendement van de PVV om illegaliteit strafbaar te stellen werd tóch aangenomen. Volkomen tegen de afspraak in stemden VVD en BBB tóch vóór. Door de afwezigheid van enkele tegenstemmers én door het gedrag van VVD en BBB werd de asielnoodwet met dit amendement erin toch aangenomen. NSC was natuurlijk woest want die partij was tégen en afspraken waren geschonden. NSC en SGP gingen vervolgens twijfelen of ze dit wel konden steunen.

Na veel rumoer gingen NSC en SGP toch akkoord nadat minister van Weel een extra notitie op een briefje had geschreven. Hij schreef dat bepaalde delen niet gehandhaafd zullen worden zodat mensen en instanties zoals kerken en het Leger des Heils die illegalen helpen, niet vervolgd zullen worden. Maar ja, dat zegt déze minister. Misschien denkt de volgende minister daar heel anders over. Een krankzinnige oplossing die staatsrechtelijk geen houd snijdt. De partijen in deze regering zijn dus volstrekt onbetrouwbaar naar elkaar toe en over de betrouwbaarheid naar de kiezer????????

Alsjeblieft, laat een volgende regering beter zijn!

Ik wil graag nog een heel klein stukje (27 seconden) van een toespraak van Michiel van Nispen laten horen (hij neemt afscheid na meer dan 10 jaar voor de SP in de Tweede Kamer). Met name voor PVV-stemmers is dit interessant.