Mensen die mijn verhalen al langer volgen, weten dat Marleen en ik de traditie erop nahouden om voor elkaars verjaardag een verrassingsuitje te organiseren. Dus niet gewoon een cadeau, maar een activiteit. Maandag 16 juni was ik jarig en dus was ik erg nieuwsgierig naar wat me te wachten stond.
’s Morgens reden we naar Domburg. Niet naar de plaats Domburg, maar naar een duinovergang zo’n 2 km ten zuiden van Domburg, duinovergang Noordduine. Een bekende plek voor mij want dat is de duinovergang bij de camping waar we de laatste jaren kamperen. We hebben eerst geluncht in strandpaviljoen Noordduine waarna we ons naar de naastliggende surfschool begaven. Marleen had een privéles surfen besproken.
Op zo’n plank op een golf surfen. Aangezien het bij zo’n surfschool niet alledaags is dat een 70+er zich aanmeldt voor een surfles, werden we verwelkomd door een nieuwsgierig welkomstcomité. De omstandigheden waren perfect, schitterend weer en niet te veel wind.
Eerst moesten we zo’n wetsuit aantrekken. Dat was al een opdracht op zich. Overigens was het uittrekken naderhand minstens zo’n worsteling.
Na een uitleg op het droge door de instructrice mochten we het water in. Het is wonderbaarlijk hoe goed het pak isoleert. In deze tijd van het jaar is het zeewater nog erg koud, maar ik heb absoluut geen kou gevoeld. Het lijkt allemaal simpel met van die kleine golfjes, maar dat viel vies tegen. De bedoeling is dat je de juiste golf kiest, op het juiste moment afzet, op de plank springt, als een wilde met je armen mee peddelt, je zelf opdrukt en dan gaat staan. Die laatste stap vonden we wel erg moeilijk zodat het bleef bij zitten op handen en knieën. En dat allemaal in enkele seconden. De crew aan de kant heeft meer dan 200 foto’s gemaakt van het spektakel.
We hebben anderhalf uur plezier gehad en het ging ook steeds beter. We hebben besloten om hetzelfde op onze 25 jarig huwelijksdag in september met kinderen en aanhang te doen.
Na dit evenement hebben we nog een strandwandeling gemaakt en heerlijk gedineerd bij Noordduine. In augustus is het mijn beurt weer om iets spannends te organiseren.
De egel in onze tuin
Nadat ik vorige week het filmpje van de egel had gemaakt, plaatste ik de camera in het egelhuis. Maar tot mijn teleurstelling was de egel niet geweest. Het schaaltje met brokjes was onaangeroerd. De dagen erna weer en weer en weer. Bij de egelopvang werd me verteld dat er twee mogelijkheden waren. 1) Het is een mannetje en hij is op zoek naar een dame om samen te werken aan nageslacht. Dan zal hij wel weer terugkomen. 2) Hij is dood. Er heerst een egelziekte die veel slachtoffers eist. Maar gelukkig is hij weer teruggekomen. Kennelijk een mannetje. Als je goed kijkt, kan je zien dat het een mannetje is. Bij het krabbelen kan je een bobbeltje op zijn buik ontwaren. Overigens had ik het nog leuker gevonden als het een vrouwtje zou zijn. Dan zou ik mogelijk een kraamkamer kunnen filmen. Ik heb zowel buiten het hok als erin mooie opnames kunnen maken (27 opnames van 30 seconden in het hok). Ik heb er een korte video van gemaakt.
Aangekomen bij zijn huis begint de egel aan een schoteltje met wat pindakaas. Het moet 100% pindakaas zijn, zonder toevoegingen. Egels kunnen slecht tegen zout. Vervolgens gaat hij naar binnen. Daar staan twee schoteltjes, één met pindakaas en één met kattenbrokjes. Zijn voorkeur is duidelijk, hij begint direct aan de pindakaas. Daar is hij ongeveer een kwartier mee bezig geweest, het schoteltje was helemaal schoon gelikt. Na de pindakaas nog wat kattenbrokjes, maar dat was voor nu wel genoeg. Hij verliet het hok door de pijp en schudde zich nog even uit voor de rest van de nacht. Hij is later nog een keer terug geweest voor de rest van de brokjes.
Mijn volgende missie is om te ontdekken waar zijn nest is, waar hij overdag slaapt. Wij hebben in onze tuin diverse plekken waar we speciaal voor egels een berg takken en ander snoei-afval hebben gemaakt. Zoals deze bij één van de compostbakken:
of deze tussen de bomen:
Ik verwacht dat de egel op één van deze plekken de dag doorbrengt. Ik zal mijn camera zodanig moeten positioneren dat ik hem daar kan spotten. Aangezien er meerdere van dergelijke rommelhoekjes zijn, zal het lastig worden. Misschien, met een beetje geluk kan ik hem vastleggen als hij zijn nest verlaat of juist terug komt.