Zoals te verwachten heb ik diverse reacties ontvangen, zowel via het reactieformulier als per mail. Bedankt daarvoor! Het onderwerp roept zo veel emoties op dat ik nog even op drie reacties wil ingaan.
Wilfried stuurde een hele lange brief van mevrouw Ketelaar aan Arie Slob (de brief staat in zijn geheel in de reactiekolom). Ik ben het natuurlijk met mevrouw Ketelaars eens dat voor jongeren, net als voor ouderen overigens, dit een heel moeilijke periode is. Iedereen heeft het op zijn eigen manier moeilijk. Ik ben ook het met haar eens dat we ons zorgen moeten maken om de jongeren. Maar ook zij rept weer over een verloren generatie wat ik overdreven vind. Alsof ze de rest van hun leven met ernstige psychische klachten met een bijstandsuitkering thuis zouden zitten. Dat een hele generatie verloren zal gaan en jammerlijk zal verzanden in een identiteitscrisis, dat geloof ik niet. Een hoofdstuk leren omgaan met tegenslagen zou ik dit jaar willen noemen.
Tevens schrijft ze “En natuurlijk moet er aandacht zijn voor onderwijs in taal en rekenen”. Dan bekruipt me het angstige gevoel dat taal en rekenen slechts bijvakken zijn. Ik heb in mijn werkzame leven veel HBO-studenten begeleid bij hun stages. Bij het beoordelen van hun werkstukken, verslagen en scripties heb ik me groen en geel geërgerd aan de niet aflatende hoeveelheid spelfouten die ik dan maar ging verbeteren. Het resultaat van taal als “bijvak”. Mw Ketelaar schrijft over een Nationaal Programma Onderwijs en over het begin van een nieuwe onderwijswerkelijkheid. Ik vrees dat dat betekent een onderwijsvernieuwing. De meeste onderwijsvernieuwingen hebben weinig goeds gebracht. Ik stam zelf nog uit de pre-Mammoet tijd. De Mammoetwet was mijns inziens de eerste naoorlogse devaluatie van het onderwijs. Maar daar ging mijn blog niet over.
Van mijn dochter ontving ik een kritische mail waarin zij o.a. scheef dat ik met mijn leeftijd wijs genoeg moet zijn om alles in een breed perspectief te plaatsen met compassie naar jongeren. Juist mijn levenswijsheid zegt me dat ook die jongeren deze moeilijke tijd te boven zullen komen. Zodra we gevaccineerd zijn zal de samenleving weer heel snel op stoom komen. De eerste festivals zijn al uitverkocht!!! Alhoewel niet alles meer hetzelfde zal worden denk ik. Onderwijsachterstanden zullen weer ingehaald worden. Misschien met een jaartje langer. Zittenblijvers zijn van alle tijden, van een jaar langer op school wordt je niet slechter.
Vrijdag stond deze foto van een feestje in het park in de krant. De jongeren maken op mij niet de indruk zwaar depressief te zijn.
Ik wil dit zware onderwerp graag luchtig afsluiten met een suggestie van Patricia:
Op naar Mars
Deze week landde de Marsrover op Mars. Na een reis van 7 maanden was het zo ver en konden we live meekijken met de aankomst op de rode planeet.
Ik heb me inmiddels opgegeven om over een jaar of 15 met een bemande reis naar Mars mee te gaan. Lijkt me reuze spannend. Sinds Major Tom van David Bowie droom ik daar al van. Al liep het met Major Tom niet zo goed af.
Maar inmiddels zijn we 25 jaar verder, en dan nog eens 15 jaar. Dan zal de technologie inmiddels zo ver zijn dat de heenreis probleemloos zal zijn. Een retour zit er niet in denk ik. Maar dat geeft niet want de meeste mannen overlijden toch zo rond hun 85ste. Dan kan ik nog net een paar jaar rond kijken en wat leuke experimenten doen. Dan kan ik mijn chemische opleiding nog een keer gebruiken. Ik blijf dan trouw mijn blog op zondag versturen zodat jullie op de hoogte blijven van mijn ervaringen. Weliswaar met 10 minuten vertraging, want zo lang duurt het voordat mijn mail de aarde bereikt.